Η αρχή της ίσης μεταχείρισης εγγυάται σε όλα τα άτομα ίση και δίκαιη δυνατότητα πρόσβασης σε αγαθά και υπηρεσίες όπως και την παροχή αυτών. Τι γίνεται όμως όταν διάφορες πεποιθήσεις μπορούν να επηρεάσουν τους ασφαλιστικούς κινδύνους;
Στις 30 Ιουνίου 1860, έλαβε χώρα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Πανεπιστημίου Οξφόρδης ένα ιστορικό όπως θα αποδεικνυόταν debate μεταξύ του δαρβινισμού και του δημιουργισμού -ο Θεός δημιουργός των πάντων-, μια σύγκρουση μεταξύ της θεωρίας της εξέλιξης και τον Thomas Huxley από τη μια, βιολόγο και ένθερμο υπερασπιστή της «Καταγωγής των ειδών» του Καρόλου Δαρβίνου, της Βίβλου και του Samuel Wilberforce από την άλλη, επίσκοπο της Οξφόρδης και υποστηρικτή της σχολαστικής ερμηνείας της Αγίας Γραφής (βιβλικισμός).
Σύμφωνα με την επίσημη σελίδα που αφιερώνεται στην Παγκόσμια Ημέρα για τον Δαρβίνο, η δημόσια συζήτηση αναδείχθηκε σε ιστορικό ορόσημο για δύο λόγους: αποτέλεσε αφενός την πρώτη δημόσια απόρριψη του δημιουργισμού, κατέλειψε αφετέρου μια αξιομνημόνευτη φράση του Huxley υπέρ της διανοητικής εντιμότητας, όταν αντέτεινε στον Wilberforce ότι προτιμούσε να είναι απόγονος ενός πιθήκου αντί κάποιου που χρησιμοποιεί τη νοημοσύνη του για να ξεγελάσει και να επιτεθεί στην επιστήμη.
Σήμερα, 63 χρόνια μετά, πολλά έχουν αλλάξει και η στάση μας απέναντι στην αρχή του ανθρώπου, αν είμαστε απόγονοι των πιθήκων ή των πρωτόπλαστων, υπάγεται μαζί με άλλες θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις στις ειδικές κατηγορίες προσωπικών δεδομένων που προστατεύονται σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Σύμφωνα με αυτήν, «απαγορεύεται η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που αποκαλύπτουν τη φυλετική ή εθνοτική καταγωγή, τα πολιτικά φρονήματα, τις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις ή τη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, καθώς και η επεξεργασία γενετικών δεδομένων, βιομετρικών δεδομένων με σκοπό την αδιαμφισβήτητη ταυτοποίηση προσώπου, δεδομένων που αφορούν την υγεία ή δεδομένων που αφορούν τη σεξουαλική ζωή φυσικού προσώπου ή τον γενετήσιο προσανατολισμό».
Δικαίωμα στη συλλογή και επεξεργασία προσωπικών δεδομένων αποκτούν και οι ασφαλιστικές εταιρείες μόνο μέσα από τη ρητή συγκατάθεση που δίνει ο υποψήφιος προς ασφάλιση ώστε να προχωρήσουν στη σύναψη συμβολαίου. Στους όρους προγραμμάτων υγείας και ζωής διευκρινίζονται ο σκοπός και οι μέθοδοι συλλογής και επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων καθώς και οι αποδέκτες στους οποίους μπορεί να κοινοποιηθούν. Καθώς αναφέρουν, πρόκειται για δεδομένα όπως τα στοιχεία ταυτοποίησης, επικοινωνίας, πληρωμής και ασφάλισης (π.χ. όνομα, επώνυμο, διεύθυνση κατοικίας και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ημερομηνία γέννησης, φύλο, επάγγελμα, αριθμό ταυτότητας και φορολογικού μητρώου, αριθμό μητρώου κοινωνικής ασφάλισης/ΑΜΚΑ, τηλέφωνα, αριθμό τραπεζικού λογαριασμού κ.α.) που είναι απαραίτητα για τη σύναψη και διαχείριση του ασφαλιστικού συμβολαίου.
Αναδημοσίευση: ygeiamou.gr
