Χτύπα ξύλο κάτι έγινε και σου έκλεψαν το αυτοκίνητο. Ξέχασες να το κλειδώσεις, το πάρκαρες σε επίφοβο σημείο ή απλώς σου έσπασαν το τζάμι ενώ ήταν σταθμευμένο κάτω απ το σπίτι σου; Όπως και να έχει, διαθέτεις ασφαλιστική κάλυψη οπότε όλα καλά, έτσι;
Δυσάρεστο γεγονός αλλά μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Το αυτοκίνητό σου δεν αποτελεί μόνο ένα υλικό αγαθό ή μόνο ένα μέσο μεταφοράς. Οι περισσότεροι άνθρωποι δένονται συναισθηματικά με το όχημά τους αφού, αν το σκεφτείς, αποτελεί ουσιαστικά το δεύτερο “καταφύγιο” μετά από το σπίτι μας. Η προστασία του από δόλιους επομένως κρίνεται απαραίτητη!
Χιλιάδες αυτοκίνητα κάθε χρόνο πέφτουν στα χέρια παράτυπων ωστόσο μόνο ένα ποσοστό από αυτά είναι ασφαλισμένα με αποτέλεσμα μόνο ένα μερίδιο ανθρώπων να δικαιούται αποζημίωση σε τέτοια περίπτωση.
Υπάρχουν ωστόσο περιπτώσεις όπου ένας ασφαλισμένος να μην λάβει την αποζημίωση που δικαιούται σε περίπτωση κλοπής;
Χονδρικά υπάρχουν δύο περιπτώσεις όπου ο ασφαλισμένος δεν είναι δικαιούχος της ανάλογης αποζημίωσης από την ασφαλιστική εταιρεία. Αυτές είναι όταν ο ιδιοκτήτης του οχήματος παρουσιάσει δόλο ή αμέλεια. Για πολλούς τα εννοιολογικά πλαίσια των δύο όρων δεν είναι σαφή. Λίγο πολύ, ο ασφαλισμένος δεν δικαιούται αποζημίωση όταν αποδεδειγμένα οι πράξεις του οδήγησαν στο τελικό αποτέλεσμα, το οποίο είναι η κλοπή.
Από την άλλη, οφείλουμε να σημειώσουμε πως οι ασφαλιστικές συνολικά κάθε χρόνο καλούνται να πληρώσουν περίπου 30 εκατ. ευρώ σε ασφαλισμένους ιδιοκτήτες των οποίων τα αυτοκίνητα έχουν κλαπεί. Ακόμα είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις όπου ο ασφαλισμένος αρνήθηκε αποζημίωση από την ασφαλιστική του εταιρεία με μόνο 5 στις 70.000 περίπου να καταλήγουν στα δικαστήρια.
Η γενική παραδοχή που ισχύει είναι ότι ο κάθε ιδιοκτήτης θα πρέπει να φέρεται συνετά και να δείχνει την ανάλογη επιμέλεια για το αυτοκίνητό του. Το ότι διαθέτουμε κάποιου είδους ασφαλιστήριο συμβόλαιο, αυτό δεν σημαίνει ότι δικαιολογείται η αμέλεια.
Όταν επομένως αποδεδειγμένα φανεί ότι η κλοπή συνέβη μετά από αμέλεια του οδηγού τότε η ασφαλιστική έχει το δικαίωμα να αρνηθεί να αποζημιώσει τον δικαιούχο. Για να γίνει αυτό πιο κατανοητό παραθέτουμε ένα παράδειγμα. Βιαστικά σταματάς στο σούπερ μάρκετ και αφήνεις στο αμάξι σου ξεκλείδωτο ή αφήνεις κάποιο παράθυρο ανοιχτό με αποτέλεσμα κάποιος να έχει εύκολη πρόσβαση σε αυτό. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει περίπτωση να μην αποζημιωθείς.
Αυτό ορίζεται ως βαριά αμέλεια. Στην πράξη, τέτοια υπήρξε η περίπτωση του οδηγού που στάθμευσε το πολυτελές όχημά του σε έναν χώρο χωρίς περίφραξη, φώτα ή κάμερες ασφαλείας (δες εδώ). Ωστόσο όπως μας εξηγούν και στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς, σπάνια θα ζητηθεί από την ασφαλιστική οι συνθήκες που επικρατούσαν Συγκεκριμένα δεν υπάρχει περίπτωση κλοπής που δεν έχει αποζημιωθεί κάτω από φυσιολογικές συνθήκες.
Ας εξετάσουμε τώρα την πτυχή του δόλου. Σε αντίθεση με την περίπτωση της αμέλειας, ο δόλος είναι κάτι το οποίο είναι εύκολα αντιληπτό. Δόλος νοείται όταν ο ιδιοκτήτης υποκίνησε την κλοπή προκειμένου να λάβει το ποσό της αποζημίωσης. Όπως διαβάζουμε στο “Car and Motor“, μετά την οικονομική κρίση του 2010 όπου τα υπερπολυτελή οχήματα πολλών κυβικών δεν είχαν καμία αξία και οι ιδιοκτήτες δεν έβρισκαν αγοραστές, οι περιπτώσεις κλοπής εκτοξεύθηκαν. Οι ιδιοκτήτες ωστόσο αποζημιώθηκαν καθώς δεν μπορούσε να αποδειχθεί δόλος ή αμέλεια.
Κλείνοντας, να σημειώσουμε πως παρόλο που η ασφάλιση αυτοκινήτου συγκαταλέγεται ανάμεσα στις υποχρεωτικές, αυτή δεν συμπεριλαμβάνει την κλoπή. Ωστόσο η συγκεκριμένη κάλυψη είναι αρκετά προσιτή και αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές την οποία όλοι οι ιδιοκτήτες είναι συνετό να διαθέτουν.
