Ο Δημήτρης Μουντάκης, είναι ένας επαγγελματίας που αποδεικνύει ότι η διαμεσολάβηση μπορεί να αποτελέσει μια διέξοδο για νέους ανθρώπους με προσόντα και ακαδημαϊκή εκπαίδευση, οι οποίοι όχι μόνο ενισχύουν τη δυναμική του επαγγέλματος, αλλά δραστηριοποιούνται και στον τόπο καταγωγής τους δίνοντας ζωή και στηρίζοντας οικονομικά την ιδιαίτερη πατρίδα τους.

Συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση, ο Δημήτρης Μουντάκης ανέλαβε 15 χρόνια τη διεύθυνση της «Mountakis Insurance & More 1977», πηγαίνοντάς της ένα βήμα πιο μπροστά, μέσω της εξειδίκευσής της στις Corporate Ασφαλίσεις, δίνοντας βάρος σε ειδικές ασφαλίσεις για ιδιαίτερους και «δύσκολους» κινδύνους. Σήμερα είναι Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Ασφαλιστών Νομού Χανίων, ενώ πρόσφατα ανέλαβε και τη θέση του Γενικού Γραμματέα της ΠΟΑΔ.

Κύριε Μουντάκη, πώς ξεκινήσατε την καριέρα σας στον ασφαλιστικό κλάδο;

Τα πρώτα μου ένσημα στην καρτέλα του ταμείου κοινωνικής ασφάλισης ήταν σαν υπάλληλος ασφαλιστικής εταιρείας, στην οποία εργάστηκα αμέσως μόλις επέστρεψα από τις σπουδές μου στην Μ. Βρετανία. Σημαντική εμπειρία για την μετέπειτα καριέρα μου καθώς περνώντας από διάφορα τμήματα, είχα την τύχη να αποκτήσω βαθιά γνώση των λειτουργιών μιας ασφαλιστικής εταιρίας «εκ των έσω», εμπειρία ιδιαίτερα χρήσιμη, καθημερινά, ακόμα και σήμερα, χρόνια μετά. Η πρώτη μου επαφή όμως, ήταν μερικά χρόνια πριν, ένα καλοκαίρι στο ασφαλιστικό γραφείο του πατέρα μου, όπου ασχολούμουν με τις εισπράξεις.

Τι είναι αυτό που σας κάνει να ξεκινάτε με όρεξη την εργασιακή σας μέρα;

Μια κούπα καφέ και ένα φορτωμένο αλλά καλά οργανωμένο πρόγραμμα στο ημερολόγιο μου νομίζω ότι είναι η ιδανική αρχή μιας αποτελεσματικής μέρας!

Τι σημαίνει για σας η λέξη «ασφάλιση»;

Σε εντελώς προσωπικό επίπεδο και σαν ασφαλιστής δεύτερης γενιάς, η λέξη ασφάλιση είναι ένας όρος για τον οποίο έχω ακούσματα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ως εκ τούτου, σημαίνει χιλιάδες πράγματα για μένα…

Από το ότι ήταν η δουλεία η οποία πρόσφερε στην οικογένεια μας το εισόδημα με το οποίο ζούσαμε και μεγαλώσαμε, ότι ήταν η δουλειά που πλήρωσε τις σπουδές μου και ότι είναι η δουλειά με την οποία ζω και εγώ πλέον την δική μου οικογένεια.

Πέραν όμως των προσωπικών/συναισθηματικών αναφορών, η λέξη ασφάλιση δεν μπορεί να σημαίνει κάτι διαφορετικό απ’ ότι σημαίνει και για όλο τον υπόλοιπο κόσμο…. Δηλαδή «ηρεμία μυαλού», «ευημερία», «εξασφάλιση κεκτημένων», «εργαλείο ανάπτυξης» αλλά και «βοήθεια», «συμπαράσταση» και  «αξιοπρέπεια».

Ποιος είναι για σας ο πιο ενδιαφέρον ασφαλιστικός κλάδος;

Λίγο μετά αφότου ανέλαβα την διεύθυνση της «Mountakis Insurance & More 1977» πριν από 15 χρόνια, ξεκίνησα μια στροφή στις Corporate Ασφαλίσεις δίνοντας βάρος σε ειδικές ασφαλίσεις για ιδιαίτερους και «δύσκολους» κινδύνους. Με αυτό ως δεδομένο, δεν υπάρχει συγκεκριμένος κλάδος που να μου προκαλεί το ενδιαφέρον περισσότερο από άλλους, καθώς όταν ασχολείσαι με το Corporate Insurance κάθε δουλειά είναι εντελώς διαφορετική από την άλλη, ακόμα και αν είναι στον ίδιο κλάδο!

Τι θα θέλατε να αλλάξει στην ελληνική ασφαλιστική αγορά;

Με μια λέξη… ΠΟΛΛΑ! Θεωρώ ότι η ασφαλιστική αγορά βρίσκεται στο χειρότερο της σημείο εδώ και δεκαετίες… Συρρικνώνεται αντί να διευρύνεται, δημιουργούνται περίεργα ολιγοπώλια, αν όχι μονοπώλια, και ο ρόλος του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή, συνεχώς υποβιβάζεται! Το βασικότερο όμως που πρέπει να αλλάξει και έχουμε και εμείς οι διαμεσολαβητές μερίδιο ευθύνης στο να το πετύχουμε, είναι η ασφαλιστική συνείδηση του κόσμου. Αν καταφέρουμε να αυξήσουμε τα ποσοστά ασφαλιστικής συνείδησης, θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα σε όλα τα υπόλοιπα προβλήματα του κλάδου.

Τι θα θέλατε να αλλάξει στην τοπική κοινωνία σε σχέση με την ασφαλιστική συνείδηση των πολιτών;

Η έλλειψη ασφαλιστικής συνείδησης των πολιτών δεν είναι τοπικό φαινόμενο αλλά εθνικό. Έχω την τύχη να συναλλάσσομαι με πελάτες από πολλές περιοχές τις χώρας και διαπιστώνω ότι το ίδιο έλλειμμα ασφαλιστικής συνείδησης που αντιμετωπίζω εγώ και οι συνάδελφοι μου στα Χανιά, υπάρχει και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και δεν βλέπω κανένα λόγο να μην ισχύουν συνολικά σε όλη την χωρά.

Η ασφαλιστική συνείδηση είναι κάτι που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά και κεντρικά σε όλη την χώρα και αυτό μόνο η κεντρική κυβέρνηση έχει την δύναμη να το κάνει. Το ζήτημα όμως είναι οι όροι με τους οποίους θα το κάνει και για να γίνω ποιο σαφής, αν αυτό γίνει, αφήνοντας έξω, την ασφαλιστική διαμεσολάβηση επιδιώκοντας γρήγορα αποτελέσματα μέσω κεντρικών deal με ασφαλιστικές εταιρείες, θα είναι πρόσκαιρο. Η παραμονή και η διεύρυνση της διαμεσολάβησης στην διανομή ασφαλιστικών προϊόντων σε συνδυασμό με τις υψηλού επιπέδου συμβουλευτικές υπηρεσίες που μόνο οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές μπορούν να προσφέρουν, μπορούν να εγγυηθούν την σταδιακή και σταθερή αύξηση των ποσοστών ασφαλιστικής συνείδησης των πολιτών.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το σοβαρότερο πρόβλημα στην ελληνική ασφαλιστική αγορά σήμερα;

Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελληνική Ασφαλιστική Αγορά είναι η συρρίκνωση της διαμεσολάβησης και αυτό σαν ένδειξη. Ένδειξη των προβλημάτων που αντιμετωπίζει καθημερινά ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής προκειμένου να ασκήσει την δραστηριότητα του, τα οποία είναι τόσο πολλά και πολύπλοκα που σε συνδυασμό με την κατακόρυφη πτώση των ασφαλίστρων τα τελευταία χρόνια που είχαν ως αποτέλεσμα και την κατακόρυφη πτώση των εισοδημάτων του αλλά και την υπερβολική φορολόγηση του, αποθαρρύνουν νέους από το να ασχοληθούν. Αυτή είναι και η «φωτογραφία της στιγμής» της Ελληνικής Ασφαλιστικής Αγοράς.

Τι πιστεύετε πως χρειάζεται η ελληνική ασφαλιστική αγορά για να αναπτυχθεί;

Η πολυπόθητη ανάπτυξη της Ελληνικής Ασφαλιστικής Αγοράς δυστυχώς είναι κάτι που δεν το θεωρώ δύσκολο…. και λέω δυστυχώς γιατί αφού δεν το θεωρώ δύσκολο να συμβεί, δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό που σταματά τις πρωτοβουλίες που πρέπει να παρθούν!

Η παροχή φορολογικών κινήτρων σε συνδυασμό με τα οφέλη που θα έχει το κράτος, τόσο από τη φορολόγηση του τζίρου που θα δημιουργηθεί στις ασφαλιστικές εταιρείες θα φέρει υποπολλαπλάσια οικονομικά αποτελέσματα για το κράτος όσο και από το γεγονός ότι θα μειωθεί δραστικά η συνεισφορά του κράτους στις φυσικές καταστροφές, εξοικονομώντας τεράστια ποσά από τα δημόσια ταμεία, τότε γίνεται ακόμα ποιο δύσκολο να καταλάβει κάνεις γιατί δεν έχουν προχωρήσει ακόμα τέτοιες αυτονόητες ενέργειες που μόνο θετικά μπορούν να λειτουργήσουν στην αγορά μας.

Αναδημοσίευση από το έβδομο τεύχος του περιοδικού “The Insurer”

Γίνε συνδρομητής ή ανανέωσε την συνδρομή σου εδώ