Όλοι το γνωρίζουμε πως τα τελευταία χρόνια βιώνουμε συνεχώς διακυμάνσεις τόσο στα πλαίσια της γενικότερης κοινωνικής ζωής όσο και της παγκόσμιας οικονομίας. Ο πληθωρισμός, οι συνεχόμενες πολιτικές μεταβολές παγκοσμίως, ο COVID-19 και τα αλλεπάλληλα οικονομικά προβλήματα του κάθε καταναλωτή τον καθιστούν αδύναμο απέναντι στην καταβολή των οικονομικών υποχρεώσεών του. Ένα είναι σίγουρο: Το αύριο δεν είναι εξασφαλισμένο!

Σε αυτή την αβεβαιότητα της σύγχρονης εποχής, συμπεραίνουμε το εξής: η πρόληψη είναι η πιο ασφαλής επιλογή! Τα προγράμματα ασφάλισης ζωής και αποταμίευσης έχουν συσταθεί έτσι ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος οικονομικής συμφοράς σε περίπτωση ατυχήματος αλλά επίσης και ώστε να έχουμε ένα εξασφαλισμένο οικονομικό μέλλον.

Τι γίνεται όμως σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος δεν μπορεί να πληρώσει τα ασφάλιστρά του;

Παρακάτω θα αναλύσουμε 3 περιπτώσεις αντί της εξαγοράς για συμβόλαια ζωής και αποταμίευσης, ώστε να διατηρηθεί το ασφαλιστήριο ενεργό σε περίπτωση αδυναμίας καταβολής ασφαλίστρων.

Η εξαγορά ενός ασφαλιστήριου συμβολαίου αποτελεί το δικαίωμα του ασφαλισμένου να συμμετέχει στα κέρδη, εφόσον δεν έχει επέλθει η ασφαλιστική περίπτωση. Υπάρχουν όμως κάποιοι χρονικοί περιορισμοί που καθορίζουν την στιγμή που ένα συμβόλαιο θεωρείται εξαγοράσιμο.  Για παράδειγμα για τα ασφαλιστήρια διάρκειας ως 10 ετών το δικαίωμα εξαγοράς παρέχεται μετά από δύο πλήρη έτη, ενώ για ασφαλιστήρια μεγαλύτερης διάρκειας, μετά από 3 πλήρη έτη. Φυσικά τα ασφάλιστρα που αντιστοιχούν σε αυτά τα έτη θα πρέπει να έχουν εξοφληθεί πλήρως προ της εξαγοράς.

Ωστόσο συνίσταται οι ασφαλισμένοι που διαθέτουν ισόβια ασφάλεια ζωής ή συνταξιοδοτικό – αποταμιευτικό πρόγραμμα, να διατηρούν το προϊόν για τουλάχιστον 15 χρόνια, καθώς οι απώλειες που προκύπτουν από την πρόωρη εξαγορά του συμβολαίου μπορεί να φτάσουν σε ζημία τάξεως έως και 70%!

Εφόσον λοιπόν το συμβόλαιο έχει αποκτήσει αξία εξαγοράς, ποσό που καθορίζεται από την εκάστοτε ασφαλιστική, ο δικαιούχος μπορεί πλέον να προβεί σε αυτή την πράξη ή σε περίπτωση που δεν μπορεί ή δεν θέλει, να ακολουθήσει κάποιες από τις εναλλακτικές που βρίσκονται παρακάτω:

1 Δανεισμός

Ο ασφαλισμένος μπορεί να εισπράξει ένα ποσό υπό την μορφή δανείου μέχρι την αξία εξαγοράς. Με ένα πρόγραμμα περιοδικών καταβολών ο ασφαλισμένος μπορεί να επωφεληθεί από αυτή τη προσφορά, βάζοντας σαν εγγύηση την ίδια την αξία εξαγοράς. Όπως και στην περίπτωση της εξαγοράς, αυτή η δυνατότητα μπορεί να αξιοποιηθεί από τον δικαιούχο μετά την επέλαση ενός χρονικού περιθωρίου. Μετά τη λήξη του ασφαλιστήριου συμβολαίου, το ποσό σε μορφή δανεισμού που έχει λάβει ο ασφαλισμένος καθώς και οι οφειλόμενοι τόκοι αφαιρούνται από την αξία της εξαγοράς ή από το ποσό που θα πρέπει η ασφαλιστική εταιρεία να καταβάλει στον ασφαλισμένο.

2. Ελευθεροποίηση

Στην περίπτωση που ο ασφαλισμένος παύσει να πληρώνει τα ασφάλιστρά του τότε γίνεται μετατροπή του συμβολαίου σε «ελεύθερο πληρωμής ασφαλίστρων». Όσον αφορά τα συμβόλαια ζωής, από την στιγμή που το συμβόλαιο “ελευθεροποιείται” παύουν να ισχύουν οι πρόσθετες καλύψεις και στο συμβόλαιο συμπεριλαμβάνονται μόνο οι βασικές ασφαλίσεις, με μειωμένη αξία.

Από την άλλη στα συνταξιοδοτικά προγράμματα ο ασφαλισμένος μπορεί να επιλέξει τη διατήρηση των εισφορών του από την ασφαλιστική εταιρεία, αφού το συμβόλαιο μετατραπεί σε “ελεύθερο” ώστε να τις λάβει ως μίας μορφής σύνταξη ή να πάρει το συνολικό ποσό μετά τη λήξη του συμβολαίου. Και στις δύο περιπτώσεις τα αναφερόμενα ποσά θα είναι μειωμένα σχετικά με το αρχικό συμβόλαιο. Ωστόσο ο ασφαλισμένος έχει το δικαίωμα ελευθεροποίησης του συμβολαίου του έως και 3 χρόνια έπειτα της μη καταβολής ασφαλίστρων προς την εταιρεία, εφόσον εννοείται, καταβάλει το ποσό που αντιστοιχεί σε αυτό το χρονικό περιθώριο.

+1. Αυτόματος δανεισμός

Στα περισσότερα ασφαλιστήρια προβλέπεται η διαδικασία του «αυτόματου δανεισμού» για περιπτώσεις που ο ασφαλισμένος δεν δύναται να καταβάλει τα ασφάλιστρα. Σε αυτή την περίπτωση προβλέπεται ο δανεισμός προς εξόφλησης του καθυστερούμενου ασφαλίστρου, αυτομάτως από την αξία της εξαγοράς, εφόσον καλύπτεται. Αν και δεν αποτελεί την πιο “ανώδυνη” λύση καθώς τα μη καταβεβλημένα ασφάλιστρα αφαιρούνται απευθείας από την αξία της εξαγοράς, δεν παύει να είναι μία καλή λύση για να διατηρηθεί ενεργό το συμβόλαιο. Το συμβόλαιο ουσιαστικά παραμένει σε ισχύ ενώ πληρώνεται με την ίδια την αξία της εξαγοράς.

Ωστόσο, όπως είναι αναμενόμενο, οι συνεχείς αυτόματοι δανεισμοί μειώνουν το ποσό της εξαγοράς μέχρι και εξαντλήσεως. Όταν πλέον η αξία της εξαγοράς δεν αρκεί για την οφειλόμενη δόση, τότε ισχύει η αυτόματη εξαγορά με την καταβολή στον ασφαλισμένο του υπόλοιπου ποσού της αξίας και την παύση του συμβολαίου.