Γράφει ο Σταύρος Αθανασιάδης, Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής, Advisin Insurance Services, Γενικός Γραμματέας ΣΔΑΕ
Γνωρίζετε τι σχέση μπορεί να έχει το περιοδικό που κρατάτε στα χέρια σας με το τι συνέβη το 1750 π.χ. στην περιοχή της Μεσοποταμίας; Ο περίφημος βασιλιάς της Βαβυλωνίας Χαμουραμπί, δίνει τη λύση στο πρόβλημα των εμπόρων της εποχής σχετικά με την απώλεια των μεταφερόμενων εμπορευμάτων με τα τότε πλωτά μέσα. Εκείνη η διάταξη του κώδικα του Χαμουραμπί θα θεωρηθεί η πρώτη μορφή επιχειρηματικής ασφάλισης. Θα ακολουθήσει ο νόμος των Ρόδιων (γνωστός ως γενική αβαρία) και πολλά χρόνια αργότερα τον 16ο και 17ο αιώνα, με την ανάδειξη του Λονδίνου ως εμπορικού κέντρου θα ευνοηθεί η ανάπτυξη της θαλάσσιας ασφάλισης. Το 1629 στην Ολλανδία δε, ιδρύεται η πρώτη εταιρεία που ασχολείται αποκλειστικά με την ασφάλιση των θαλάσσιων μεταφορών.
Τι συμβαίνει όμως στην χώρα μας τώρα πλέον τον 21ο αιώνα και πόσο αναπτυγμένος είναι ο ιστορικότερος κλάδος ασφάλισης; Είναι οι Έλληνες επιχειρηματίες που ασχολούνται με τις εισαγωγές – εξαγωγές επαρκώς ασφαλισμένοι; Είναι ενημερωμένοι για τα οφέλη των συμβολαίων του κλάδου; Ας ρίξουμε μια ματιά στα στοιχεία.
Για το έτος 2021, συνάφθηκαν 70511 ασφαλιστήρια συμβόλαια (νέα εκδοθέντα, ανανεώσεις και πρόσθετες πράξεις) και η αξία των ασφαλισμένων κεφαλαίων ξεπέρασε τα 15 δις €. Μπορεί να ακούγονται κάπως εντυπωσιακά αυτά τα νούμερα, αλλά πίσω από αυτά κρύβεται μια πικρή αλήθεια. Από τα 15 δις €, τα 8 δις €, αφορούν ασφαλισμένα κεφάλαια εμπορευμάτων τα οποία εισήχθησαν και εξάχθηκαν από την χώρα. Ξέρετε πόσος είναι ο όγκος της αξίας των εισαγωγών και εξαγωγών για το έτος που μας πέρασε; Περίπου 75 δις €. Δηλαδή λίγο παραπάνω από το 10% αυτών είναι ασφαλισμένα.
Αν υπολογίσουμε και την αξία των εμπορευμάτων που διακινούνται αποκλειστικά εντός της χώρας αλλά και εκείνα που δεν περνάνε καν από την Ελλάδα (τριγωνικές μεταφορές), φανταστείτε πόσο υποαναπτυγμένος είναι ο κλάδος.
Από την άλλη, οι ζημίες που δηλώθηκαν στις Ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες για το έτος 2020 & 2021 (πηγή ΕΑΕΕ) είναι περίπου 2500 στο σύνολο, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο αναλογιστείτε ότι χάθηκαν 3500 containers στην θάλασσα.
Για όλα τα παραπάνω φταίει ο Έλληνας επιχειρηματίας; Φταίμε εμείς οι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές που δεν επικοινωνούμε σωστά κ επαρκώς την ασφάλιση των μεταφορών: Φταίνε οι Ασφαλιστικές Εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα; Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή. Από την ενασχόληση μας με τον κλάδο εδώ και χρόνια, έχουμε βγάλει τα εξής συμπεράσματα.
Υπάρχει μερίδα επιχειρηματιών – επαγγελματιών που περιμένουν να πάθουν την ζημία και να αρχίσουν να ψάχνονται το τι τους έφταιξε και ποιος έχει την ευθύνη. Τι θα μπορούσαν να είχαν κάνει για να αποφευχθεί η οικονομική βλάβη που υπέστησαν. Μόλις δε έρθουν αντιμέτωποι με ένα τέτοιο περιστατικό, αναζητούν τις ευθύνες στον μεταφορέα/διαμεταφορέα, ναυτιλιακή γραμμή, αεροπορική εταιρεία χωρίς να αναλογίζονται πως με ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο θα είχαν ξενοιάσει στις περισσότερες των περιπτώσεων. Όταν δε πληροφορηθούν το κόστος ενός τέτοιου συμβολαίου και διαπιστώσουν το μηδαμινό κόστος του σε σχέση με την αξία των μεταφερόμενων εμπορευμάτων τους, τότε οι περισσότεροι μετανιώνουν που δεν είχαν προνοήσει για την σύναψη του.
Στο σημείο αυτό ξεκινάει η ευθύνη η δική μας, των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών. Που δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να αναδείξουμε τον συγκεκριμένο κλάδο, να παρουσιάσουμε τα τεράστια οφέλη του, στους επιχειρηματίες – επαγγελματίες και να τους κάνουμε να νιώσουν ασφαλέστεροι στην διαδικασία των εισαγωγών – εξαγωγών.
Εννοείται, για να είμαι δίκαιος, δεν είναι ένας εύκολος κλάδος ασφάλισης (άλλωστε ποιος είναι, αν εξαιρέσεις τον κλάδο οχημάτων;) Χρειάζεται εξειδίκευση, αφοσίωση και συνεχής ενημέρωση. Υπάρχουν άλλωστε άξιοι και πολύ καταρτισμένοι συνάδελφοι επί του αντικειμένου, που διαπρέπουν και με τις γνώσεις τους αλλά και την παραγωγή τους.
Και οι ασφαλιστικές εταιρείες θα ρωτήσει κάποιος. Μπορούν να ανταπεξέλθουν και να αναπτύξουν τον κλάδο; Φυσικά θα πω εγώ. Υπάρχουν ασφαλιστικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, τα στελέχη των οποίων είναι απόλυτοι γνώστες του αντικειμένου και με τα εργαλεία και την τεχνογνωσία που παρέχουν, βρίσκουν λύσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του ασφαλισμένου. Σαφώς και υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και από την πλευρά τους, αλλά αν δεν τους βάλουμε και εμείς «δύσκολα», δεν θα εξελιχθούν επαρκώς.
Γνωρίζω πολύ καλά, πως η αγορά μας είναι «ρηχή», πως τα παραγωγικά νούμερα είναι φτωχά και το ποσοστό επί της συνολικής παραγωγής των ασφαλιστικών εταιρειών σχεδόν μηδαμινό, αλλά αξίζει για όλους μας (πελάτες – ασφαλιστές – εταιρείες) να κάνουμε μια προσπάθεια να αναδείξουμε τον παλαιότερο κλάδο ασφάλισης.
Αναδημοσίευση: Περιοδικό The Insurer – Τεύχος Δεκεμβρίου
Γίνετε συνδρομητής εδώ
