Γράφει ο Βασίλης Πανίδης, Αgency Μanager στην Ionios New Agency και Αντιπρόεδρος του ΣΔΑΕ
“Θα προτιμούσα να μη ζω…
Όχι για τη ζημιά που έπαθα εγώ και μακάρι να ήταν μόνο σε μένα.
Δυστυχώς η φωτιά, οι καπνοί, το ατέλειωτο νερό της πυροσβεστικής που πέρασαν μέσα από τον φωταγωγό της διπλανής οικοδομής έκαναν εκτεταμένες ζημιές σε τρία διαμερίσματα, στους σωλήνες υδρορροών, των ηλιακών κτλ.
Καμένα παράθυρα στα wc, μαύροι τοίχοι από τον καπνό, ηλεκτρικοί πίνακες που στάζουν νερά και δεν ξέρω τι άλλο που οι άνθρωποι θέλουν να γίνουν αντικαταστάσεις, βαψίματα, αποκαταστάσεις, σήμερα.
Τα νούμερα είναι τρελά!
Στο δικό μου διαμέρισμα που είναι από κάτω -και ο λέβητας που προκάλεσε την καταστροφή είναι δικός μου- τρέχει πετρέλαιο λόγω ρηγμάτωσης της πλάκας από τα προβολάκια της φευδοροφής, από τον ηλεκτρικό πίνακα που έχει βραχυκυκλώσει και βρομοκοπά ο τόπος από το πετρέλαιο. Κουβάδες που γεμίζουν και άγρυπνοι δυο μέρες να τους αδειάζουμε.
500 λίτρα έβαλα στις 18:00, πρώτη φορά ανάψαμε καλοριφέρ και γύρω στις 22:00 άρχισαν να τρεμοπαίζουν τα φώτα, σε κάποια δωμάτια έπεσε η ασφάλεια και μόλις σκοτείνιασαν τα πάντα η κόρη μου φωνάζει “κάτι φέγγει στην ταράτσα, σαν φωτιά είναι’’.
Έτρεξα έντρομος, είχε φουντώσει στο σημείο του καυστήρα, πήρα κουβά, έριχνα νερό αλλά τι να σου κάνει…
Δεν με νοιάζει το χαμένο πετρέλαιο -θα ήταν αστείο δεν με νοιάζει που θα περάσω το χειμώνα χωρίς θέρμανση, δεν με νοιάζει η βόλεψή μου.
Των γειτόνων τις ζημιές από που;; Πώς;;
Είμαι σε απόγνωση.. Ειλικρινά, αν δεν είχα την οικογένειά μου και ήμουν μόνος μου θα προτιμούσα να διαβάζατε για το χαμό μου…”
Η ανάρτηση του φίλου στο διαδίκτυο συγκλόνισε γνωστούς και αγνώστους.
Μετά από 25 χρόνια στο ασφαλιστικό επάγγελμα, 25 χρόνια ακλόνητης πίστης στο θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης, πρέπει να ομολογήσω δημόσια πως ουδέποτε πλησίασα έστω στο να περιγράψω την αναγκαιότητα της ασφάλισης κατοικίας τόσο ανατριχιαστικά αποτελεσματικά όσο η αληθινή μαρτυρία αγαπητού φίλου που μόλις διαβάσατε!
Είναι σοκαριστικό το πόσο εύκολα, από τη μια στιγμή στην άλλη, έτσι, χωρίς προειδοποίηση, ένας νοικοκύρης, ένας οικογενειάρχης, μπορεί να βρεθεί στη ζώνη του λυκόφωτος!
Για μένα που λόγω επαγγέλματος γνωρίζω πως όλες οι ζημίες που περιγράφει, τόσο στη δική του, όσο και στις υπόλοιπες κατοικίες, θα μπορούσαν να καλυφθούν στο έπακρο από ένα σοβαρό ασφαλιστήριο συμβόλαιο, και μάλιστα με ένα απρόσμενα χαμηλό κόστος, η στεναχώρια είναι διπλή!
Είναι παράδοξο και ταυτόχρονα ανησυχητικό το ότι στη χώρα μας μόνο το 13% περίπου των κατοικιών είναι ασφαλισμένες και από αυτές το 10% υποχρεωτικά από τις τράπεζες λόγω δανείων!
Δηλαδή μόνο το 3% έχουν ασφαλιστεί ενσυνείδητα και αυτοβούλως, είτε επειδή οι ιδιοκτήτες τους το επεδίωξαν είτε επειδή ένας ασφαλιστικός διαμεσολαβητής έκανε καλά τη δουλειά του!
Δυστυχώς το γεγονός αυτό οφείλεται κυρίως στην πολύ χαμηλή ασφαλιστική συνείδηση που χαρακτηρίζει τη χώρα μας. Σε μία χώρα σεισμογενή, με κατοικίες χτισμένες μέσα σε ρέματα, χωρίς αντιπλημμυρικά έργα, το μέσο ποσοστό του οικογενειακού εισοδήματος που καταναλώνεται για ασφάλιστρα είναι περίπου 3% και αυτό κατατάσσει την Ελλάδα τελευταία στην ΕΕ, σε τεράστια απόσταση από τους προτελευταίους Ιταλούς και Πορτογάλους, για τους οποίους το ποσοστό αυτό αγγίζει το 18%!!!!
Τι φταίει; Περιμένουμε το Κράτος-Πατερούλη να μας προστατέψει; Δαγκώνουμε τη γλώσσα μας; Χτυπάμε ξύλο; Είναι θέμα παιδείας; Ελλιπούς ενημέρωσης; Χαμηλής εμπιστοσύνης προς των ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες; Λίγο απ’ όλα;
Για να μη βρεθούμε σε στιγμές ακραίας απόγνωσης, όπου μπορεί να βρεθεί ο καθένας από εμάς, όσο καλά προετοιμασμένος, προσεκτικός, οργανωμένος και αν είναι, η λύση είναι μία: Ασφάλιση!
Μία ασφάλιση κατοικίας μπορεί να μη μας χρειαστεί ποτέ, αν όμως μας χρειαστεί, θα μας προστατέψει από χειρότερες καταστάσεις που ίσως να καταλήξουν μοιραίες.
Για αυτό δε θα σταματήσω να βροντοφωνάζω με όλη τη δύναμη της φωνής μου.
ΑΣΦΑΛΙΣΗ! ΑΣΦΑΛΙΣΗ! ΑΣΦΑΛΙΣΗ!!!!!
Πηγή: fantzim.gr
